02/12/2017

Zespół SatAgro już od dawna zadawał sobie to pytanie, stawiane szczególnie w kontekście jesiennego i wiosennego nawożenia rzepaku.

Porównanie danych z pomiarów naziemnych (ścieżki co 18 m) i SatAgro (satelita Sentinel-2, piksel 10 m) pokazuje, że w obu przypadkach wynik jest niezwykle podobny. Nie ukrywamy, że odkrycie tego daje nam dużą satysfakcję, bo pokazuje, że tworzymy rozwiązania nie tylko porównywalne do technologii wiodących firm, ale pod pewnymi względami wręcz przewyższające je (w tym przypadku chodzi o ilość danych i cenę).

Podstawową zaletą systemu aktywnego pomiaru naziemnego typu Crop Sensor jest fakt, że można go uruchomić w każdej chwili. Ponadto możliwe jest tzw. nawożenie online, czyli natychmiastowe przełożenie odczytów sensora na działanie rozsiewacza/opryskiwacza. Pozwala to nie tracić czasu i paliwa na dodatkowe przejazdy po polach. Jednak zabiegi online pozbawiają też możliwości perspektywicznego spojrzenia na nawożone obszary co pomogłoby w podjęciu optymalnych decyzji odnośnie nawożenia.

W przypadku monitoringu satelitarnego podstawowe zalety to: (i) pełne pokrycie powierzchni pomiarem (sensory naziemne skanują jedynie wąskie pasy uprawy wzdłuż ścieżki), (ii) niskie koszty i wygoda (samodzielne zdobywanie danych przy pomocy zakupionego sprzętu i jego operatorów vs dostarczenie danych przez Internet), (iii) duża ilość danych (spodziewamy się, że w sezonie 2017 w wielu miejscach podaż zdjęć przekroczy 20), (iv) wysokie zaawansowanie techniczne sensorów satelitarnych (np. Sentinel-2 skanuje 13 pasm spektralnych).

Należy zaznaczyć, że kapitalny wpływ na jakość pomiarów naziemnych ma rozstawienie ścieżek. W przypadku rozstawienia 18 m, jak w powyższym przypadku, skanowane jest około 11 % powierzchni pola. Jednak nierzadko zdarzają się rozstawienia 36 m i w takich wypadkach całe pole reprezentowane jest przez pomiary na 5.6 % jego powierzchni. Przykładowe rozłożenie strefy pomiarów na takich polach pokazujemy na kolejnej ilustracji.

Źródło: Kombinat Rolny Kietrz i SatAgro

Serdecznie dziękujemy przedsiębiorstwu ARENDA w Charbielinie a także Kombinatowi Rolnemu Kietrz za wsparcie w kwestii wykonania serii porównań